“Een Brakkensteiner heeft misschien graag iets te nuilen, maar hij zal je nooit en te nimmer laten vallen.”
Rksv Brakkenstein is een Nijmeegse voetbalvereniging met dorps karakter. Aan iedere speler wil rksv Brakkenstein een veilige omgeving bieden, waar met plezier wordt gevoetbald. Binnen de club is iedereen gelijk, of je nu in de selectie, de jeugd of een lager seniorenteam speelt. Iedereen krijgt tijd en ruimte om te trainen. Ook voor de mensen langs de lijn en de vele vrijwilligers streeft rksv Brakkenstein een fijne, open en gemoedelijke sfeer na.
VISIE VAN DE VERENIGING
Wij willen in een vertrouwde omgeving iedereen de mogelijkheid bieden om zich sportief, sociaal en persoonlijk te ontwikkelen door samen de passie voor voetbal te delen!
MISSIE VAN DE VERENIGING
rksv Brakkenstein wordt door leden en niet-leden (h)erkend als de sportiefste vereniging van Nijmegen, dankzij de hoge mate van spelplezier, respect en betrokkenheid!
>>> Lees meer over Positief Coachen
Voetbalvereniging rksv Brakkenstein heeft een rijk verleden. In 1993 is dat door Wim van den Akker en Tijs Tummers uitgeschreven in de vorm van een boek: 75 jaar – De voetbal op Brakkenstein. Hierin is onder meer te lezen hoe de vereniging tot stand is gekomen en wat het Rooms-Katholieke karakter door de jaren heen voor de club en de wijk betekend heeft. Maar ook dat er bij de vereniging veel meer sporten zijn uitgeoefend dan voetbal. Wist u bijvoorbeeld dat de club in de zomer van 1918, toen nog onder de naam Emma, door negen Brakkensteinse jongens is opgericht om te korfballen? De eerste competitiewedstrijd uit de geschiedenis van onze club is op 6 april 1919 gespeeld bij Juliana in Malden. Beide teams gooiden één keer de bal door de mand.
In 1920 nam Thé Leenders het initiatief om bij Emma een voetbalafdeling op te richten. Op 21 november speelden de korfballers hun eerste voetbalwedstrijd tegen SNA (Sport Na Arbeid). De eerste officiële voetbalwedstrijd op 2 oktober 1921 eindigde in 1-1 tegen Noviomagum 3. De voetballende korfballers van Emma wonnen twee weken later zelfs met 9-0 van het tweede elftal van SNA. Van de dertien wedstrijden won Emma er uiteindelijk negen. In 1926 maakte korfbal volledig plaats voor voetbal binnen de club.
In 1927 werd – separaat van Emma – vanuit de kerk de Sint Tarcisius Bond opgericht, die zich vooral richtte op muziek. In 1928 kwam er ook een voetbalafdeling bij: STB. De spelers kregen hun shirts niet voor niets: elke week moest er een dubbeltje aan het klooster betaald worden. Uniek in die tijd is dat het Brakkensteinse team beschikte over een trainer, de 30-jarige Amsterdammer Maarten Boes.
Rond 1932 heeft pater Engelen het clublied voor STB gecomponeerd dat nu nog steeds gezongen wordt bij Brakkenstein.
In de zomer van 1933 moesten de twee Brakkensteinse voetbalclubs Emma en STB fuseren. De nieuwe vereniging, met tien elftallen in de competitie, heette Brakkenstein. STB-trainer Maarten Boes werd de eerste voorzitter. De eerste competitiewedstrijd van Brakkenstein 1 is op 16 oktober 1933 thuis gespeeld tegen Boxmeer. Het werd 2-2. Het samengaan duurde niet lang, door de grote verschillen tussen STC en Emma. Na één seizoen splitsten de spelers zich op, maar beide behielden de naam Brakkenstein. Pas in het seizoen 1939-1940 wisten de groepen elkaar weer te vinden, mede door de binnengevallen Duitsers. Dit keer met meer succes: sinds 1940 heeft de Nijmeegse wijk Brakkenstein nooit meer dan één voetbalvereniging geteld.
Dit uittreksel van het ruim 200-pagina’s tellende boek van Wim van den Akker en Tijs Tummers kan bij lange na niet volledig zijn. Bij interesse kunt u dit melden aan Hans Hopmans, om een (digitale) uitdraai in te zien. Lees bijvoorbeeld hoe Gerard van Groningen zich in het eerste elftal knokte en er vervolgens zo’n 350 wedstrijden speelde. Lees over de imposante trainers die hun stempel hebben gedrukt op het spel van rksv Brakkenstein. Ook gaat het over Willem Korsten, de ‘trots’ van Brakkenstein vanwege zijn snelheid en voetbalvaardigheden. En weet u op welke locaties in Nijmegen is gevoetbald door Emma en STB voordat de club neer is gestreken aan de Heemraadstraat? Nogmaals: te veel om allemaal op deze pagina te behandelen.
Clubhuis: Brakkenstein kreeg in juni 1966 vergunning voor het bouwen van een clubhuis. Op 8 april 1967 legde Antoon Kersten sr. de eerste steen van de kelder. In 1977 was het clubhuis alweer toe aan uitbreiding, met extra bar. Ook nu nog is het clubhuis van rksv Brakkenstein dé plek om samen te komen voor een kopje koffie, een biertje en een praatje met de vrijwilligers achter de bar.
Sponsor: Nog voordat shirtreclame was toegestaan, kende het Brakkensteinse voetbal zijn eerste sponsor. De naam Ramona sierde de donkerblauwe trainingspakken van de selectie. In ruil ervoor leverde het café het tenue. Grappig detail is dat jaren later, in 1985, Ramona als sponsor op het shirt staat van rksv Brakkenstein.
Jeugd: Al sinds het begin van de jaren ’60 kent rksv Brakkenstein een apart jeugdbestuur. Co Meijer was de eerste voorzitter. Het eerste mixtoernooi voor pupillen, het IJscup-toernooi, bestaat al sinds begin jaren ’70.
Zaal: Brakkenstein was er vroeg bij in de zaal. Halverwege de jaren ’70 richtten Gerard van Groningen en Wim van den Akker een zaalvoetbalafdeling op. Zaalvoetbal was toen nog een heel nieuw fenomeen. In 1983 bereikte Brakkenstein de halve finale om de Cup van Nijmegen, maar verloor met 2-0 van Voorwaarts.
Vrouwen: In 1972 meldden de eerste voetballende vrouwen zich bij rksv Brakkenstein. Het bestuur was niet enthousiast en met maar twaalf dames kon geen goede damesafdeling opgezet worden. Wel werd in 1974 de eerste vrouw aangewezen als jeugdleidster, Joke van Dooren. Uiteindelijk is het damesvoetbal in 1986 bij Brakkenstein geïntroduceerd. Met 164 voor en 2 doelpunten tegen zetten de dames zich in de eerste competitie (derde klasse) flink op de kaart. Ook in de tweede klasse werd de titel snel behaald en pas in de eerste klasse zitten de speelsters op de juiste plaats.
Uit het boek 75 jaar – De voetbal op Brakkenstein
Gerard van Druten, die Brakkenstein één jaar ingeruild heeft voor Blauw Wit:
“Dat jaar merkte ik pas goed dat bij een club niet alleen het voetbal belangrijk is. Als je het bij een club altijd naar je zin hebt gehad, is het ergens anders heus niet leuker. Dus na één jaar ging ik weer naar Brakkenstein. Zonder rancune van beide kanten.”
Wilfried van den Hurk, die zo’n 350 wedstrijden voor het eerste elftal heeft gespeeld:
“Bij Brakkenstein wordt er alleen maar goed gepresteerd als het gezellig is. Dat heeft Brakkenstein nu eenmaal nodig.”
Gerard van Groningen, als toenmalige voorzitter van rksv Brakkenstein:
“Nee, het eerste elftal is niet belangrijker dan de rest van de vereniging. (…) De jeugd is de basis van het amateurvoetbal. Met het opvangen en begeleiden van de jeugd geef je ze iets mee waar ze later wat aan hebben. (…) Ook de lagere elftallen zijn belangrijk. Zij moeten in de club een huis vinden waar ze zich happy voelen. De selectie ten slotte, dat zijn je vertegenwoordigende elftallen. Die vertegenwoordigen je club, bepalen voor een groot deel ook de uitstraling naar buiten. Dat moet goed draaien. En als de selectie goed draait dan functioneert de hele club intern ook veel beter.”
Blijf op de hoogte en schrijf je in voor de nieuwsbrief van rksv Brakkenstein
